Rüzgar...

Rüzgârın hafiften estiği gecelerde,
Rüzgarlığımı unutup
Gözlerimde beliren düşün yolcusu oldum daima...
Gözlerim yorgun, zamanın ayarsızlığında kaç gece geçip gitti o bahar...
Düşlerimdin, rivayetini şimdi yaşadığım...
Ne yangın, ne sel,
Ne de deprem sancısı özlemin adı...
Özlemin sokakları ne de genişmiş...
Her adımda bambaşka
Bir köşe başından canhıraş sana koşuyorum.
Bu ne bitmez bir susuzlukmuş.
İçimdekini ancak seninleyken çözebiliyorum...
Huzurun dama taşları siyah ve beyaz sevdiğim...
Konukluğumun süresi yok sana...
De ki bir an, de ki bir dakika de ki bir ömür...
Aşk bu, ruhun virüsü...
İlk ne zaman dokunduysak,
O zaman geçti tenimizden ömrümüze...
Sessiz bir isteğim var senden şimdi hayat,
Çığlıklarımın arasına sıkıştırdığım...
Duy-sana......